Pamiątkowe tableau z II promocji Wyższej Szkoły Wojennej kursu 1921-1923
Pamiątkowe tableau, wykonane z okazji zakończenia pierwszego pełnego, nieprzerwanego, dwuletniego kursu Wyższej Szkoły Wojennej zakończonego II promocją
Po lewej stronie w 4 dużych medalionach - u góry marsz. Józef Piłsudski jako Naczelnik Państwa, po lewej gen. dyw. Gustaw Zygdałowicz (kierownik WSWoj. do 2 paxdziernika 1922), po prawej gen. dyw. Aureli Serda-Teodorski (komendant WSWoj. od 1 listopada 1922), u dołu płk. Louis Faury - Dyrektor Nauk.
Niżej i po bokach w mniejszych medalionach nauczyciele francuscy oraz ich polscy asystenci i tłumacze. Zgodnie z etatami uczelnia dysponowała 13 oficerami francuskimi (w tym płk. Faury) i 14 polskimi.
Po prawej stronie widnieją zdjęcia 60 kursantów, którzy otrzymali promocję, w tym Mariana Romeyki (późniejszego wykładowcy WSWoj., a w czasie wojny m.in attache w Rzymie i oficera wywiadu) oraz Zygmunta Szyszko-Bohusza (późniejszego dowódcy 16 Pomorskiej Dywizji Piechoty z którą przeszedł cały szlak bojowy we wrześniu 1939 roku, po kapitulacji Warszawy przedarł się przez Węgry do Francji, gdzie objął dowodzenie nad Samodzielną Brygadą Strzelców Podhalańskich, następnie m.in zastępca dowódcy II Korpusu Polskiego) - 9 od lewej u góry jako mjr.
Jak można przeczytać we wspomnieniach późniejszego absolwenta WSWoj. gen. Józefa Kuropieski "(...)Wiosną 1921 roku został ogłoszony termin składania podań i warunki, jakim powinni odpowiadać kandydaci do SSG. A więc matura, wiek nie przekraczający 35 lat i stopień nie wyższy niż podpułkownika. Do pierwszego egzaminu w okręgach zgłosiło się około 450 kandydatów, do następnego, już w szkole - 220. Przyjęto 59 (błąd autora). Był to pierwszy kurs normalny, pierwszy dwuletni o nieprzerwanych studiach."
A tak scharakteryzował on charakter szkoły pod kątem nauczania "(...)z przedmiotów ściśle wojskowych wykładano taktykę ogólną, piechoty, artylerii, kawalerii, służbę Sztabu Generalnego, inżynierii wojskowej, topografię, transporty kolejowe, awiację, służbę wywiadowczą, telegrafię i radiotelegrafię, tanki, gazy trujące, kryptografię, język francuski i konną jazdę".
Tableau zostało wykonane w zakładzie fotograficznym K. Pęcherskiego w Warszawie.
Możliwe że chodzi tu o Karola Pęcherskiego, legionistę, autora zdjęć powojennej Warszawy (jako fotograf-dokumentalista pracował on w Wydziale Architektury Zabytkowej Biura Odbudowy Stolicy, a potem w Urzędzie Konserwatora Zabytków).
Sama fotografia ma wymiary szer. 48 cm, wys. 37 cm. Została naklejona na papier kartonowy oprawiony w ramę drewnianą z tekturowym spodem. Rama wymaga lekkiej renowacji (pęknięty lewy górny narożnik), a sam spód ponownego przybicia górnej części, jednak sama fotografia, poza widocznym lekkim naddarciem i przebarwieniami nie posiada żadnych wad i nie wymaga konserwacji.
